dinsdag 2 november 2010

The Race That Stops The Nation

"Have a great Melbourne Cup Day tomorrow!" stond er onderaan een email die ik gisteren ontving. Inderdaad, van "Pink Ribbon Day" schakelen we -bepaald niet geruisloos- over naar hèt evenement van Australië: de jaarlijkse race om de Melbourne Cup.

De warming-up voor het publiek begint op zaterdag met uitgebreide krantenbijlagen. Achtergrondartikelen over de vierentwintig deelnemende paarden en hun ruiters, statistieken waarin de prestaties van de afgelopen jaren onder de loep worden genomen en, niet onbelangrijk, met foto's onderbouwd advies voor wat betreft de dress-code tijdens deze Race der Races. Royal Ascot is er niets bij. Op zondag wordt de spanning verder opgebouwd met voorbeschouwingen en maandag moet je dan toch wel in staat zijn een keuze te maken voor wat betreft de winnaar. Want gokken is een must op deze tweede november.

En dus melden wij ons bij de krantenwinkel-op-de-hoek om onze dollars in te zetten op de paarden van onze keuze. Maar zo eenvoudig ligt het niet. In de als-manege-uitgedoste winkel legt men ons uit dat we daar weliswaar terecht kunnen voor ondersteunend materiaal, maar dat gokken uitsluitend mogelijk is bij de ACTTAB outlets die zich voornamelijk in sportcentra bevinden. Dat zijn geen sportcentra zoals we die in Nederland of België kennen, er wordt namelijk niet gesport, maar het zijn een soort kantines waar de administratieve afdeling van de sportclub is gevestigd. Bij de entree even registreren. Voor één dollar ben ik lid voor de rest van de week. De ACTTAB bevindt zich achter de lijn naast de bar. Kinderen worden achter die lijn niet toegelaten vanwege de kans op gokverslaving.
Die stal ik dus aan een tafel in de bar, omringd door bierdrinkende gokkers. Dat mag wel.

Temidden van zeker twintig beeldschermen die in een soort stemhokjes allerlei ingewikkelde lijsten onder mijn aandacht willen brengen vraag ik me af waar te beginnen. Het lijkt self-service want ik zie niemand in een ACTTAB t-shirt. Als ik in één van de hokjes probeer of ik de zaak digitaal kan afhandelen, ontdek ik tot mijn horreur dat ik niet alleen kan inzetten op de Melbourne Cup, maar dat ik eerst een keuze uit zevenentwintig verschillende sporten moet maken. Sterker nog, die hele Melbourne Cup zie ik niet eens staan onder "racing". Of zou dat "car-racing" zijn? Shit, ik bedenk ook eens wat leuks. Kinderen helemaal opgejut voor dit event. Sta ik hier.
De bierdrinkende gokkers die gebiologeerd naar de pre-races staan te kijken durf ik eigenlijk niet te storen."It's Simple!" juicht de tekst op de vier verschillende formulieren die in de stemhokjes liggen. Nou kom op, dan kan ik het ook. Cup Pack, Trifecta, Quinella? Ik kies voor Win & Place. Terug naar F en R die de vakjes van hun keuze inkleuren. Aha, daar bij de bar zie ik dat ze die formulieren door een machine halen. Blijkbaar weten die er meer van. Tevreden lopen we even later naar buiten met onze vier tickets. Profound Beauty, So you Think, Monaco Consul en Maluckyday. Dat klinkt alsof er een winnaar tussen zit.

Vandaag is het zover. Om drie uur sharp ligt het hele land plat.
Tijdig melden we ons bij de Parlour Winebar. Want de Melbourne Cup kijk je niet thuis op de bank. Cruises, lunches of "sparkling & tapas":
de lokale horeca laat deze kans niet onbenut en bestookt ons al dagen met alle mogelijkheden om deze Melbourne Cup Day tot een onvergetelijke ervaring te maken. Ongelofelijk, men heeft zich ècht aan de dress-code gehouden, ik dacht dat dat alleen voor het veld gold. We kijken onze ogen uit en prijzen ons gelukkig dat we niet in Melbourne onder de paraplu staan om één en ander live mee te maken. De spanning stijgt. Of we willen meedoen met de "Parlour-bet"? Nog zes mogelijkheden over. Prima, ieder één. Daar gaan ze! Ge-wel-dig. Twee minuten, meer is het niet. Maar wat een dynamiek.

De vier racers waar we gisteren op ingezet hadden voldeden niet aan onze hooggespannen verwachtingen. Maar in de "Parlour-bet" hadden we maar liefst tweemaal prijs. Want tot onze verrassing bleek het hier zowel om de winnaar als om de als laatste geëindigde te gaan.
En die hadden we beiden in bezit. Beginnersgeluk?!