Fenced Dog Park

Dat Australië niet bepaald uit hondenliefhebbers bestaat had ik eigenlijk al kunnen weten na het doorlopen van Saar's immigratieprocedure. Alle begrip had ik echter voor het feit dat men het eiland vrij wilde houden van alles dat flora & fauna zou kunnen verstoren. De hoeveelheid honden die ik in de buurt aantrof, deed mij vermoeden dat eenmaal binnen, een hond een heerlijk no worries bestaan wachtte. Niets is minder waar!

Hoewel Saar door buurtbewoners enthousiast en belangstellend begroet wordt (waarbij men haar steevast puppy noemt, terwijl ze inmiddels toch echt de vijf nadert), is het vooral de overheid die een zorgeloos hondenleven in de weg staat. Of meer precies:

een zorgeloos leven voor de baas van de hond.

Canberra is Zutendaal in het groot: omgeven door natuurgebieden met prachtige bossen, meertjes en rivieren. Vanuit ons huis wandel je zo een natuurpark in, de riem hoeft niet eens mee. Maar helaas, ik kan ze niet meer zien en doe inmiddels dan ook alsof ik ze niet zie:

Ik was niet altijd zo stoer. Aanvankelijk struinden wij braaf Canberra en omstreken af naar een plaats waar Saar wel welkom was.

Zo kwamen wij (en hen die wij op sleeptouw namen) nog eens ergens. Bij het Fenced Dog Park bijvoorbeeld.

Je moet er even voor in de auto maar dan heb je ook wat. Een stukje bos dat een fractie van de ons omringende bossen vertegenwoordigt. Een parking die groter is dan het park zelf. En inderdaad: honden!

Natuurlijk is het fijn te beseffen dat jouw hond echt goed opgevoed is en dat je er niet aan zou moeten denken zo'n agressieve kwijler mee naar huis te moeten nemen. Maar toch, je staat er wel tussen. Hilarisch is overigens de Dog Park Etiquette die ter voorbereiding op dit festijn op de website te raadplegen valt. Want naar goed Australisch gebruik zijn er zijn natuurlijk wel een aantal regels verbonden aan een geslaagd bezoek aan het Fenced Dog Park.

Het werkt bevrijdend om te doen alsof je de verbodsborden niet ziet. Toegegeven, het is niet zonder risico. Kangoeroes hebben een onweerstaanbare aantrekkingskracht op labradors. Of dat wederzijds is, is ons onbekend. Maar gisteravond trof M ook een verdwaalde kangoeroe in de straat aan dus als je je daardoor laat beperken kom je nergens. Canberra ligt aan onze voeten, en aan die van Saar!

Magpie Alert

Mag wat? Een nieuwe taart bij Mac Donalds? Nee het gaat hier om een van de minst aangename onderdelen van het Australische leven. De Magpie. Lijkt op een Nederlandse Ekster (Aekster voor de Limburgers onder ons) en heeft ook wel wat van een kraai.

Hier noemen we het een foutje van de natuur.

Vanaf 1 september manifesteert dit fenomeen zich nadrukkelijk: 
lente dus broedperiode met het gevolg dat het nest beschermd moet worden tegen gevaar van buitenaf, fietsers bijvoorbeeld. 
Waag je je in de buurt (en dat doe je sowieso want ze zitten overal) dan kun je rekenen op een woedende reactie. Doodeng, ze komen laag aansuizen boven je hoofd en pikken luid kraaiend op je verplichte fietshelm.

Het is dan ook niet ongebruikelijk om in deze periode op de fiets door medeweggebruikers gewaarschuwd te worden voor een op handen zijnde aanval zodat je snel je route kunt wijzigen. Bij de ANU circuleren alarmerende emails met titels als "Beware: Raging Magpie" waarbij aangegeven staat waar de risicogebieden zich op dat moment bevinden. De adviezen over hoe hier mee om te gaan variëren van 'blijf thuis en houd ramen & deuren gesloten' tot het decoreren van je fietshelm met sticker ogen of plastic 'sprieten'. Vorig jaar lachte ik er nog om, het ziet er namelijk echt niet uit, maar nu ik dagelijks met een aanval geconfronteerd word begon ik toch te overwegen om dan ook maar voor gek te gaan rijden.

Totdat ik onderstaand filmpje doorgestuurd kreeg. De oplossing leek eenvoudig en gisteren waagde ik mij op Hollandse wijze op de fiets. Helaas… en ik kan inmiddels uit ervaring vertellen dat gepikt worden op je hoofd nog afschuwelijker is dan op je fietshelm. Maar toch.

Toen ik het filmpje zojuist aan Fransje en Reimer liet zien bleek dat er nog een vervolg op gemaakt is. Met de elegante titel Killer Magpie 2. Ik begreep dat in Nederland de pepernoten alweer in de supermarkt liggen. Ach, als ik dit advies opvolg komen we hier ook vast een beetje in de Sinterklaas stemming!