Wat doen we met Kerst?

Dit jaar vierden wij voor de tweede keer Kerstmis in Australië. En het viel ons weer op hoe anders het hier is. 

Te beginnen met de planning. De vraag 'Wat doen we met Kerst?' wordt hier over het algemeen een week of twee voor de happening beantwoord. Dan het menu. Prawns vooraf, ham als hoofdgerecht & pavlova toe. Alles kant & klaar bij viswinkel en supermarkt. Natuurlijk, je kunt het zelf maken, en dat doen wij dan ook, op de gekookte garnalen na. Maar het hoeft niet. En ik geloof dat dat hier een beetje de essentie is: no pressure.

De donkere dagen voor Kerst kennen we hier niet. Integendeel: het is volop zomer, de zon gaat om een uur of acht onder en de temperaturen zijn boven de dertig graden. Het is het einde van het schooljaar, er wordt gebarbecued, gezwommen en mojito gedronken.

Kerst in Australië is vooral fun. Auto's worden met rendier-gewei en neus uitgedost, kinderen zijn in de ban van de kado's die Santa voor ze mee gaat nemen en de pre-kerst borrels zijn een uitgelezen kans om de kurken tijdens werktijd te laten knallen. 

Om het geheel toch wat diepgang te geven troonde ik de familie op kerstavond mee naar de kerk voor de kinderdienst van zes uur. Wapperend met de liturgie probeerden we de temperatuur naar beneden bij te stellen. Om ons heen korte broeken en slippers. 
Met een overhemd, dat dan weer wel.

Daarna iets meer dan het traditionele boek onder de boom. En toen een souper met, inderdaad, de garnalen die ik 's ochtends bij de vismarkt had gehaald. Ik dacht dat ik om acht uur de eerste zou zijn. Maar op deze 24 december bleek de winkel al vanaf vijf uur 's ochtends zaken te doen. Ik keek mijn ogen uit en greep mijn Iphone - die inmiddels weer in oorspronkelijke staat verkeert - voor een impressie. 

Eerste kerstdag volgde een luchtige lunch waarbij de kinderen en hun vriendjes tussen de gangen door afkoelden in het zwembad. En vandaag, Boxing Day, herinnert eigenlijk alleen de kerstboom ons er aan welke tijd van het jaar het ook al weer is.

Kerstmis in Australië? Easy! 

Apple Crumble

Toen wij 2,5 jaar geleden in Australië aankwamen viel het ons op hoe ver-Appled de maatschappij hier toen al was. Het principe deed ons een beetje aan Ghana denken: decennia lang geen andere manier van communicatie dan de tam-tam en vervolgens meteen op het mobiele telefonie netwerk zonder dat er ooit sprake is geweest van een vaste telefoonverbinding.

Meer en meer realiseren wij ons hoe geïsoleerd Australië eigenlijk was voor de komst van internet. En we begrijpen dus waarom alles wat de communicatie met en visualisatie van 'buiten' vergemakkelijkt, omarmd wordt. Meer dan ik me uit Nederland kan herinneren zie je de Apple producten overal in het straatbeeld. Het lijkt wel of iederéén een Ipad heeft. En als ik de moeders op het schoolplein moet geloven ís dat ook zo na de Kerst.

En natuurlijk passen wij ons aan. Na de MacBook Pro volgde een Iphone, een Ipad, nog een Iphone en nu de double digits voor Fransje in het spel zijn, een Ipod touch.

Als je er eenmaal mee werkt … enfin, dat hoef ik niemand die een Apple heeft uit te leggen. Ik ben inmiddels halverwege de 630 pagina's tellende biografie over Steve Jobs en heb alleen nog maar meer bewondering gekregen voor de perfectie van alles dat een Apple logo heeft en kan me een leven zonder apps niet meer voorstellen. 

Normaal zou ik in deze hectische pre-Kerst periode niet snel halverwege een boek van 630 pagina's raken - sterker nog: ik zou er niet eens aan dènken. Maar een zware verkoudheid (mind you: het is hier 31 graden) houdt mij al een paar dagen aan bed gekluisterd en ik droom inmiddels Apple.

Hoewel nog helemaal niet opgeknapt moest ik vandaag toch even optreden en ik sleepte mij naar de universiteit. Dat wil zeggen: M gaf me een lift. Onderweg belde ik de dokter. En toen ik uitstapte was ik even vergeten dat mijn lifeline op mijn schoot lag.

Toen vriendin L iets soortgelijks overkwam grapte ze in haar ellende over haar Apple Crumbe. Wat een vondst. Ik maakte een mentale notitie en wacht inmiddels al meer dan twee jaar op de kans op 'm te gebruiken. Dit is de dag.