Terwijl er in Haagse achtertuinen 23 cm sneeuw gemeten wordt, trekken wij baantjes in het zwembad op het ritme van "Jingle Bells". De barbecue gaat bijna dagelijks aan, evenals de slippers.
De kerstartikelen liggen vanaf september in de winkels. Maar met temperaturen van 25C vinden we dit vooral lachwekkend. En dat is maar goed ook. Want kerstmis, dat is iets om met je dierbare familie te vieren. En aangezien we die hier niet hebben, gooien we het liever over een andere boeg.
Geënthousiasmeerd door de activiteiten op school denken Fransje en Reimer daar echter heel anders over. Geen kerstboom? Onbespreekbaar! Ieder tuincentrum van de stad hebben we gezien. Uiteindelijk rekenden we een miniatuur-exemplaar af voor de prijs waarvoor we in België twee Nordman sparren hadden kunnen optuigen. Zelfs de kassière leek geschokt: "Wow, so much money for such a small tree!" zei ze verbaasd. Dat deed me dan wel weer goed eigenlijk, dat men dit hier dus ook niet echt normaal vindt. Hoe dan ook, tot de komst van Saar (die dus niet eens onder deze boom past) is dit het meest gekoesterde onderdeel van ons huishouden.
Uren is Reimer bezig geweest met optuigen en dagelijks krijgt de boom een slok water in de hoop dat ie snel gaat groeien zodat we toch nog een grote boom hebben tegen de tijd dat het kerstmis is.
En ach … als je eenmaal begint … we hebben dat Wedgwood kerstservies natuurlijk niet voor niets meegesleept dus een kerstlunch met vrienden op de 25e is snel georganiseerd. Maar wel in korte broek want we willen het graag luchtig houden!
