Opeens viel het me op. Dat men afstanden hier niet in kilometers aangeeft, maar in tijd. Vliegtijd of auto-rijd tijd. De zaak wordt positief benaderd. En zo kan het dat ongeveer alles dat rondom Canberra ligt, just twenty minutes rijden is.
Wij wonen Inner-South en dan denk je dat je centraal zit. De kinderen gaan om de hoek naar school maar blijken de enigen. Toen ik op dag 1 vroeg waar we de fietsen konden parkeren moest de directrice daar eens even goed over nadenken. Ze staan nu onder een afdak aan de rand van het schoolplein en hebben tot op heden nog geen gezelschap gekregen. Want een paar uitzonderingen daargelaten, woont iedereen op afstand. In plaatsen als Jerrabomberra en Tuggeranong. Ideaal want just twenty minutes.
Kinderfeestjes duren hier maximaal twee uur. En twenty minutes blijken er meestal dertig te zijn. Een half uur heen, een half uur terug, een uur stil en weer een half uur heen en een half uur terug. Ik kom mijn zaterdagmiddagen wel door! Voetbal gaat via school en aangezien het gros van de jongens in Jerrabomberra woont rijden wij ook op zaterdagochtend in just twenty minutes naar Jerrabomberra voor de wekelijkse wedstrijd van R.
Langzaam maar zeker ga ik ook anders over afstanden denken. Vorige week bezocht ik een aantal seminars in Sydney en Melbourne. De vliegtijd naar Sydney is vijftig minuten, Sydney-Melbourne is anderhalf uur en van Melbourne naar Canberra een uur en vijf minuten. Prima te doen, het is alsof je in de trein naar Utrecht stapt. En toch realiseerde ik me achteraf dat je in Nederland met een uurtje vliegen in Zuid-Frankrijk zit. Zou ik voor zo'n seminar naar Z-Frankrijk gevlogen zijn? Nee dat denk ik niet. Waarom hier wel? En opeens begreep ik het: Melbourne, Sydney en Canberra zijn in zakelijk opzicht als Rotterdam, Amsterdam en Den Haag. Als je een beetje op de hoogte wilt blijven, moet je zo nu en dan eens ergens je gezicht laten zien. En ach, wat is nu helemaal just another twenty minutes.
De taxirit van Sydney airport naar de stad kost trouwens ook twintig minuten. Had ik ingecalculeerd dus ik moest wel even slikken toen ik om negen uur 's ochtends een enorme rij wachtenden bij de taxi's aantrof. Deze keer zouden de twenty minutes wel erg lang zijn. Maar daar was het fenomeen van de Kerb Side Manager. Niet verzonnen, het stond achterop zijn jas. Met strakke hand werden taxi's en passagiers naar de juiste plaats gedirigeerd en in no time stond ik in het centrum. Over de devaluatie van titels in dit land hebben we het een andere keer.
Geen Aussie die voorafgaand aan onze trip naar Melbourne niet gevraagd heeft waarom we daar in godsnaam met de auto naar toe zouden gaan. Ehm … de hond? En los daarvan, het is toch leuk om het landschap te zien? Na ons 10-uur durend avontuur op de terugreis begrijp ik de verbazing beter. De volgende keer? Tja, als je vliegt ben je er in wezen natuurlijk in just twenty minutes!
