donderdag 20 december 2012

Apple Crumble

Toen wij 2,5 jaar geleden in Australië aankwamen viel het ons op hoe ver-Appled de maatschappij hier toen al was. Het principe deed ons een beetje aan Ghana denken: decennia lang geen andere manier van communicatie dan de tam-tam en vervolgens meteen op het mobiele telefonie netwerk zonder dat er ooit sprake is geweest van een vaste telefoonverbinding.

Meer en meer realiseren wij ons hoe geïsoleerd Australië eigenlijk was voor de komst van internet. En we begrijpen dus waarom alles wat de communicatie met en visualisatie van 'buiten' vergemakkelijkt, omarmd wordt. Meer dan ik me uit Nederland kan herinneren zie je de Apple producten overal in het straatbeeld. Het lijkt wel of iederéén een Ipad heeft. En als ik de moeders op het schoolplein moet geloven ís dat ook zo na de Kerst.

En natuurlijk passen wij ons aan. Na de MacBook Pro volgde een Iphone, een Ipad, nog een Iphone en nu de double digits voor Fransje in het spel zijn, een Ipod touch.

Als je er eenmaal mee werkt … enfin, dat hoef ik niemand die een Apple heeft uit te leggen. Ik ben inmiddels halverwege de 630 pagina's tellende biografie over Steve Jobs en heb alleen nog maar meer bewondering gekregen voor de perfectie van alles dat een Apple logo heeft en kan me een leven zonder apps niet meer voorstellen. 

Normaal zou ik in deze hectische pre-Kerst periode niet snel halverwege een boek van 630 pagina's raken - sterker nog: ik zou er niet eens aan dènken. Maar een zware verkoudheid (mind you: het is hier 31 graden) houdt mij al een paar dagen aan bed gekluisterd en ik droom inmiddels Apple.

Hoewel nog helemaal niet opgeknapt moest ik vandaag toch even optreden en ik sleepte mij naar de universiteit. Dat wil zeggen: M gaf me een lift. Onderweg belde ik de dokter. En toen ik uitstapte was ik even vergeten dat mijn lifeline op mijn schoot lag.

Toen vriendin L iets soortgelijks overkwam grapte ze in haar ellende over haar Apple Crumbe. Wat een vondst. Ik maakte een mentale notitie en wacht inmiddels al meer dan twee jaar op de kans op 'm te gebruiken. Dit is de dag.