Nadat Fransje in eerste instantie besloten had dat ballet in Australië 'gewoon niet leuk' was, ging ze het afgelopen schooljaar toch overstag. De tijden, woensdagmiddag van vijf tot zes, zorgden aanvankelijk voor wat drukte in mijn agenda. Woensdagmiddag is hier geen vrije middag dus kinderen gaan dan naar after school care waar ik ze tegen zessen op haal. Gelukkig bood een niet-werkende-moeder-van-een-vriendinnetje uitkomst en ballet werd moeiteloos in het weekprogramma ingepast.
Totdat term 4 aan brak. Het Australische schooljaar laat aan duidelijkheid niets te wensen over: er zijn 4 blokken van 10 lesweken en die zijn gescheiden door twee weken vakantie. Het schooljaar begint in februari en eindigt in december met zeven weken zomervakantie. Term 4 begint dus na de 'voorjaarsvakantie' in oktober.
En daar was de eerste email van de balletschool:
Our end of year concert is approaching quickly and it is understandable that everyone has lots of questions. If you keep updated with all emails and notes you will be fully informed and it will make the whole process so easy for you.
Wat volgde was een stroom van al-dan-niet-gekleurde briefjes in de ballettas, emails en telefoontjes met details over de kostuums, de kaartverkoop, de extra lessen en de make-up rehearsal voor de moeders. Met verbazing heb ik het allemaal gadegeslagen en waar nodig de juiste opdrachten uitgevoerd danwel uitbesteed - for non sewers there are a couple of mums who will sequin at very reasonable prices. Hier kun je geen baan naast hebben.
Het resultaat bestond uit drie prachtige shows in het Erindale Theatre terwijl het buiten 31 graden was. Een uur voor de pauze, een uur na de pauze en een stralende Fransje die zo'n drie minuten op het toneel stond. Op weg naar huis vertelde ze ons dat ze het geweldig had gevonden en nu zeker weet dat ze volgend schooljaar niet alleen ballet, maar ook jazz en tap dance wil gaan volgen. Nee, hip hop vindt ze meer iets voor jongens.
