Oops. De vorige keer dat P bij ons speelde heb ik Reimer en zijn achtjarige mate samen naar het vlakbij ons huis gelegen oval laten gaan om te voetballen. Super veilig -er hoeven geen straten overgestoken te worden- en dus een geweldige manier om de kinderen langzaam maar zeker wat bewegingsvrijheid te geven. Natuurlijk meld ik me regelmatig met hond of picknick, en Fransje was er ook met een vriendinnetje, maar blijkbaar is dit toch niet hoe we in Australië met elkaars kinderen om gaan.
Natuurlijk, ik ben blij dat 'de moeder' het eerlijk zegt, maar toch.
Het zijn van die momenten dat ik me realiseer dat ik 'niet van hier' ben. In het begin had ik het regelmatig. Dat ik in een vergadering zat, de clou van de grap miste en mezelf daar opeens van een afstand bekeek: wat doe ik hier?!
Inmiddels komt dat steeds minder vaak voor: I'm blending in.
Maar hoe meer je dat gevoel krijgt, hoe minder alert je bent op bepaalde verschillen. Interessant, en ongetwijfeld helemaal in lijn met de integratiecurve.
Maar goed, het geeft me dus wel te denken. Want wat las ik onlangs in een tijdschrift bij de tandarts: "Risky holidays abroad: when fun becomes fatal". Het ging over hoe Australische jeugd in Vietnam in rubberbanden de rivier afvaart, onderweg zelfgestookte drankjes consumeert en het in sommige gevallen niet overleeft. En nog een aantal voorbeelden. De Australische psycholoog die in dit artikel aan het woord kwam was een man naar mijn hart: hij legde uit dat de Australische jongere niet geleerd wordt eigen verantwoordelijkheid te nemen. Als je je hele leven nauwkeurig begeleid wordt en je ouders overal schriftelijk toestemming voor moeten geven, zou het kunnen dat je zelf niet kunt inschatten wat al dan niet verstandig is. Ha!
Ik heb dit met een aantal collega's besproken en het merendeel was het roerend met me eens. Hoewel zij hun kinderen vaak op dezelfde manier grootbrachten (want mind you: it's a legal offense to leave your children unsupervised until the age of thirteen) realiseerden zij zich dat dit de zelfstandigheid van hun kroost niet ten goede kwam.
Met alle mogelijke gevolgen van dien.
Ik weet niet precies wat de mogelijke consequenties van mijn legal offense zijn, maar ik neem het risico (want ik heb geleerd welke risico's ik kan nemen) en laat de kinderen morgenochtend, net als vorige week zondag, zelfstandig Saar uitlaten.
