Reimer heeft een bowlingfeestje in Tuggeranong. Veertig minuten rijden van waar wij wonen. Het feestje vindt plaats in de trots van de suburb: het AMF Tenpin Bowling Centre. Bestaat er ook bowling met meer dan 10 kegels dan? Als je naar het promotiefilmpje kijkt kun je je voorstellen dat de ouders van de jarige ervoor gevallen zijn. Maar de realiteit is anders. Wat is dit erg! En mind you, er staan ook nog professionals tussen, met outfits die doen vermoeden dat het hier om een olympische deelname gaat. Ik wens de ouders een gezellige partij en vlucht weg. Wat een kabaal.
Op naar het zwemparadijs waar Fransje een afspraak met een vriendinnetje heeft. Ik laat haar stralend achter in de typische frituur lucht die bij een binnenzwembad hoort (dat het binnen was had ik nooit kunnen vermoeden toen ik zei dat het wel goed uit zou komen vanwege het feestje van Reimer) en prijs mij gelukkig dat de andere moeder binnenzwembaden wèl leuk vindt.
Ik besluit het het onaangename met het nuttige te verenigen en koers richting het winkelcentrum. Opeens begrijp ik waarom Tuggeranong door sommigen uit mijn werkomgeving regelmatig aangehaald wordt als een oord van wiens inwoners je niet kunt verwachten dat ze ook maar enig inzicht in marketing hebben. Deze omgeving is funest voor iedere vorm van creativiteit.
Creatief waren ze wel in het verstoppen van de supermarkt. Ik parkeer de auto naast een gebouw waarop het vertrouwde Coles in knalrode letters aangegeven staat en verwacht dat als ik daarvandaan naar binnen loop, ik ook daadwerkelijk in de Coles supermarkt terecht kom. Mis! Ik heb een behoorlijk richtingsgevoel maar in de Tuggeranong Hyperdome raak ik het spoor bijster. Ik raak steeds geïrriteerder: de Coles lijkt werkelijk nergens te vinden en ik ga het niet vragen want ik vind dat het aangegeven moet staan. One dollarshops, misse kledingwinkels en een bioscoop kom ik tegen, maar geen Coles. Een foodcourt, een biologische winkel, een krantenwinkel. Ik kan het niet uitstaan, kom in de verleiding om dan maar mijn nagels te laten doen bij de pedicure maar besluit dat ik dit doolhof niet verlaat voordat ik de supermarkt gevonden heb.
Wederom: gedeelde smart is halve smart. Nadat N en ik uitgebreid besproken hebben hoe belachelijk het is dat de supermarkt zo verstopt zit, dat het soul-destroying is om hier rond te lopen in de wetenschap dat het een van de laatste mooie dagen is en dat onze kinderen die missen omdat ze binnen in het AFM Tenpin Bowling Centre zitten en dat ze dat hele Tuggeranong sowieso nooit hadden mogen laten ontstaan, gaat ie weer.
F en R hebben nergens last van: het zwembad was the best ever en het bowlen? Volgens mij 'wil Reimer er op'. Maar dat gaat niet gebeuren, hij gaat maar lekker tennissen. Buiten.
